تولکی و لَک لَک دوستلیگی

ایتیشلریچه، قدیم زمانلرده قمیش‌زار حدودنینگ یقینیده تولکی‌نینگ اویه‌سی بۉلگن اېکن. او، انه‌شو حدودده‌گی قوشلر و سودیره‌لیب یورووچیلرنی آولب (شکار قیلیب) کون کېچیررکن. اوشبو قمیش‌زار کېکسه و عین پـَیتده جوده هوشیار بیر لَک‌لَک‌نینگ ییلاوی اېکن. تولکی هر مرته او یان – بو یاننی ایله‌نیب کېزگنده، تومشوغینی لایقه سووگه سوقیب اونینگ ایچیده‌گی لای‌خورکنی یېب اۉزینی تۉیغیزه‌دیگن لَک‌لَک‌نی کوزه‌تیب یوررکن. لَک‌لَک کۉزی‌نینگ تگی بیلن تُولکی‌گه باقر و اونینگ تامانیدن اۉزیگه نسبتاً بیرار بیر خوف احساس قیلمسدی.
اولر اۉرته‌سیده دوستلیک و الفت کوچه‌ییشی بیلن، کونلری شونده‌ی کېچه‌بېریبدی. کونلرنینگ بیریده تُولکی‌بای لَک‌لَک‌نی اۉز اوییگه مهمانلیککه چقیریبدی؛ لَک‌لَک دوست و اۉرتاقلیک یوزه‌سیدن بو مهمانللیککه لبیک دېبدی. تولکی، «گردآو» ناملی بیر تور سویوق آوقت تیارلب پیشیریبدی، اونی کتّه بۉلسه هم تَیقی بیر کرسانگه سوزیب آلیب کېلیبدی، اخلاص و صمیمت بیلن آوقتنی مهمان‌نینگ آلدیگه قۉییب و اۉزی ایکّی آیاققه توریب و ادب یوزه‌سیدن مهماننی آوقتله‌نیشگه تکلیف قیلیبدی.