- نام کتاب: درختِ توغ
- نویسنده: ذبیح مهدی
- تصویرگر: غلامرضا حبیبی
- طراح صفحه‌آرا: تقی وحید
- ویراستار: علی مرادی
- ناشر: گهواره
- شماره‌ی مسلسل: 1/49/73
- نوبت چاپ: اول، 1399
- گروه سِنّی: الف و ب
یکی بود یکی نبود. درختِ توغی بود بزرگ، قوی و بلند. در بین شاخ‌وبرگِ انبوه این درخت، از جُغد و طوطی گرفته تا سهره و کبوتر و موسیچه، همه‌و‌همه زندگی می‌کردند. هر غروب، یکی از پرندگان برای چند دقیقه بر روی بلندترین شاخه‌ی درخت می‌نشست و با صدای زیبا برای دیگران آواز می‌خواند. سایر پرندگان به دقت می‌شنیدند. پس از آن، پرنده‌ی دیگر آواز می‌خواند و این‌طوری، هم برای قَرچه نوبت می‌رسید و هم برای جُغد. بعضی از روزها آهنگ‌های دسته‌جمعی اجرا می‌کردند و درخت توغ از این‌همه سروصدا در بینِ شاخه‌هایش خیلی لذت می‌بُرد. روزگار برای تمامیِ پرندگان به خوبی و خوشی می‌گذشت.
[download id=”8997″]
این پست دارای یک نظر است
خیلی زیبا و قشنگ، تصاویر خوشکل ممنون از تلاش های تان!